Rozdział 3 - Wampir ?

Przez cały wieczór wmawiałam sobie, że mam bujną wyobraźnie, która pokazuje mi rzeczy, których nie ma. Starannie umywszy zęby , położyłam się do łóżka. Owinęłam ciało miękką kołdrą i zamknęłam oczy ....

                                                                     (sen)

Biegłam. Uciekałam. Sama nie wiedziałam przed czym. Suche gałązki łamały się z trzaskiem, gdy tylko na nich stanęłam. Gęsta , biała mgła unosiła się kilka centymetrów nad ziemią. Przez rozłożyste konary oszronionych drzew wpadały wyblakłe promienie pełnego księżyca.
Jasna błyskawica przecięła nocne niebo a towarzyszący temu złowieszczy grzmot sprawił, że podskoczyłam. W nozdrzach czułam delikatny zapach żywicy, który, choć trochę podnosił mnie na duchu . Przystanęłam by zaczerpnąć tchu . Uniosłam głowę i spojrzałam błagalnie na niebo . Zaklęłam cicho , kiedy zimna kropla deszczu skapnęła mi na policzek spływając po nim niczym samotna łza. I właśnie, wtedy ktoś chwycił mnie od tyłu zakrywając usta swoją dłonią tak bym nie mogła krzyczeć. Wiłam się , kopałam napastnika - wszystko na próżno był o wiele za silny.
Delikatnym ruchem prawej ręki odgarnął loki z mojej szyi i zanurzył w niej zęby.Tępy ból przeszył moje ciało . Oczy zaszły mi białą mgłą . I wtedy odwrócił mnie tak , bym mogła zobaczyć jego piękną twarz. Śliczne , brązowe oczy były pełne smutku.

A jasno-czerwone usta umazane od mojej lepkiej krwi.

- Nie zbliżaj się do mnie... Jestem niebezpieczny - wyszeptał  prosto do mojego ucha.  Zadrżałam pod wpływem tego hipnotyzującego głosu .

Chciałam mu coś odpowiedzieć ale nie zdążyłam , spadałam już w otchłań czarnej , nieprzeniknionej nicości.
                                                                      ***
 Obudziłam się zalana zimnym , lepkim potem.
Ściskałam nasadę mojego nosa , próbując się uspokoić . Moje ciało drżało pod wpływem emocji.
Wsłuchiwałam się w swój szybki oddech .
Czułam jak z upływem czasu robi się coraz wolniejszy i wolniejszy , aż w końcu powraca do normalnego tępa. Podeszłam do lustra i spojrzałam w odbicie . Moja twarz była , lekko zaczerwieniona . Nie wiedziałam co oznaczają te koszmary , ale byłam pewna, że nie są to zwykłe sny. Wyjrzałam przez okno. Niebo zdawało się być ogromną plamą granatowego atramentu, wysoko nad horyzontem wisiał piękny , pełny księżyc . Mgła wiła się dookoła łysych , oszronionych drzew. Po pół godzinie bezmyślnego wpatrywania się w gwiazdy, postanowiłam dać snom jeszcze jedną szanse. Los był tym razem dla mnie łaskawy i pozwolił przespać resztę nocy w spokoju.


jeśli skończyłeś czytać przejdź do następnego postu i włącz piosenkę która jest w nim zamieszczona! :)
__________________________________________________________________________________
Pewnie wielu z was będzie kojarzyć ten wpis ze zmierzchem... Wampir i człowiek jednak jeśli będziecie śledzić dalsze losy Anabeth , przekonacie się że ta Historia jest ZUPEŁNIE inna...