Rozdział 16 - Bitwa!

( Mikey )

Gdy zobaczyłem jego twarz obrazy przeszłości zaczęły migać mi przed oczami. Max był zadziwiająco podobny do swojego brata. Te same oczy , te same usta , ten sam nos. " A niech to ! Nie dość, że ten obraz prześladuje mnie w najgorszych koszmarach to jeszcze tutaj muszę na to patrzeć" - pomyślałem próbując zignorować nieprzyjemny ból brzucha.

(przeszłość Mikey ) 

To była straszna a zarazem ekscytująca noc. Powietrze było przesycone zapachem krwi księżycowych dzieci. Nie był on tak kuszący, jak u człowieka, ale w końcu krew to krew.
Widok martwych ciał leżących bezwładnie na zimnym śniegu napawał mnie satysfakcją.
Byłem zmęczony, ale bitwa wciąż trwała. Nie mogłem się poddać.
Jęki zranionych pobrzmiewały w moich uszach niczym najsłodsza muzyka. To dodawało mi siły.
Z bojowym okrzykiem rzuciłem się na kolejnego przeciwnika i wbiłem mu nóż w serce.
Upadł patrząc na mnie z nienawiścią. Uśmiechnąłem się. Byłem niezwyciężony!
Wtem ktoś chwycił mnie za kostkę u nogi. Padłem jak długi na ziemię. Dreszcz zimna przeszedł po moich plecach.
Odwróciłem się do przeciwnika. Jak on śmie! Czy nie ma rozumu w głowie? - ze mną nie wygra!

(brat ducha światłości -, czyli ten, który już nie żyję :) ) 

Natarłem na przeciwnika. Nie mogłem patrzeć jak zabija ludzi z mojego rodu.
"Poddaj się " -nakazałem mu w myślach korzystając z mocy.
Czułem jak się ze mnie śmieje .
" Chciałbyś" - odparł bez najmniejszego trudu.
Uniósł dłoń tak szybko, iż zobaczyłem tylko rozmazany ruch.
Zacisnął rękę na mojej szyi tak mocno, że nie mogłem oddychać.
" Twój ród pożałuje tego co zrobił mojej rodzinie " - warknął miażdżąc mi krtań.
                                                                 
                                                                       ***

Zapraszam na mój nowy blog : http://taniec-smierci.blogspot.com/

Nowy rozdział już jest czekam na to aby przy tym pojawiło się co najmniej 20 komentarzy!
Liczę na was!

Przeczytałeś? Skomentuj!
Nie przeczytałeś? Czytaj!